Roodvleesslachthuizen doen het goed.
Het risicogerichte en eenduidige toezicht van de NVWA op roodvleesslachthuizen werpt vruchten af.
In 2014 startte de NVWA met deze manier van controleren. Sindsdien is een verbetering te zien in de naleving van wet- en regelgeving bij roodvleesslachthuizen. Bij roodvlees gaat het om vlees van runderen, paarden, varkens, schapen en geiten. Zo schrijft de NVWA.
De nieuwe en uniforme manier van toezicht houden op roodvleesslachthuizen is één van de resultaten van het “Plan van aanpak NVWA” dat in 2014 is vastgesteld. Aan de hand van controlelijsten delen inspecteurs van de NVWA met de slachterijen wat er wel en niet goed gaat tijdens het slachtproces. Daarbij wordt vooral gekeken naar risico-onderdelen als hygiënisch werken en dierenwelzijn.
Uit analyse van de controlelijsten ontstaat een duidelijk beeld van de naleving bij een bedrijf. Wanneer een slachthuis langere tijd aantoonbaar goed presteert kan het aantal controles omlaag. Bij niet-naleving gaat het aantal controles juist omhoog.
Onderstaande infographic geeft een beeld van de naleving op het gebied van hygiënisch werken en dierenwelzijn. Er wordt onderscheid gemaakt tussen grote slachthuizen en kleine en middelgrote slachthuizen. De grote roodvleesslachthuizen staan onder permanent toezicht van de NVWA en nemen 90% van de productie voor hun rekening. De overige 10% van de productie is afkomstig van kleine en middelgrote slachthuizen. Daar wordt incidenteel tot enkele dagen per week geslacht.