Kettinggesprek Frans Wouters: ‘Wij leveren maatwerk’
DE HOEF Frans Wouters is samen met zijn broer eigenaar van Slachterij Wouters in De Hoef. Dat vakgebied heeft de laatste tijd veel negatieve publiciteit gekregen. Lia en Hein Janmaat zijn benieuwd of zijn bedrijf daar veel last van ondervindt.
Truus Oudendijk
Nee, het bijt elkaar niet, want in feite is er steeds meer vlees nodig. De productie wordt wel minder, maar de bevolking groeit. We kunnen lang niet iedereen van vlees voorzien. Aan de andere kant wordt de hoeveelheid vlees die we per persoon consumeren wel minder. Waar het om gaat is dat je verstandig met vlees omgaat en het dus met mate eet. Maar je hebt het wel degelijk nodig. Waar we naar toe moeten is bewust eten.’
Wat voor dieren slachten jullie hier?
‘Runderen en schapen, geen varkens. Boeren gebruiken koeien voor de kalfjes en voor de productie van melk. Als de taak van de koe er op zit gaat ze naar de slacht. Negentig procent van de runderen die in Nederland geslacht worden is een restproductie van de melkindustrie.’
Voor wie slachten jullie?
‘Wij leveren voor iedereen maatwerk. Vroeger kon de slager op de hoek zijn eigen koe slachten. Door alle regelgeving is dat niet meer te doen. Het slachtproces staat zwaar onder controle. We kunnen niet met slachten beginnen voordat er drie vertegenwoordigers van de overheid aanwezig zijn. Allereerst is er de dierenarts van de NVWA die het levende dier keurt, vervolgens controleert iemand het slachtproces en als laatste wordt het karkas geïnspecteerd of alle organen zoals hart en lever in goede conditie zijn. Vergeleken met de rest van de wereld staat Nederland op een heel hoog niveau als het gaat om het goed slachten van vee.’
Gaat het vlees ook weer terug naar de boeren die het vee geleverd hebben?
‘Dat kan, maar gebeurt lang niet altijd. Het is een keuze van de boeren zelf. Een natuurvereniging uit Naarden bijvoorbeeld laat de runderen uit het gebied hier slachten en bewerken. Het verpakte vlees gaat terug naar de vereniging en die verkopen het weer. Mensen kunnen zich er voor inschrijven. Er is vraag naar regiorund, want het heeft een lage footprint. Je kunt heel enthousiast zijn over de Argentijnse steak van een koe die over de pampa’s heeft gelopen, maar de export hierheen is niet zo vriendelijk voor het milieu. Dan kun je beter kiezen voor een Nederlands biefstukje.’
En nou de hamvraag, hoe gaat het slachtproces in de praktijk?
‘De dieren lopen in een box, ontworpen door een Engelse mevrouw die een autoriteit is op het gebied van dierenwelzijn. Het lijkt op de box in de melkstal dus is redelijk vertrouwd voor ze. Er sluit automatisch een deur achter ze, zodat ze niet meer terug kunnen. Aan het eind wordt hun kop in een klem gezet en daarna wordt er een pen door hun kop geschoten, waarna ze onmiddellijk dood zijn. Het is in een seconde gebeurd.’
Jullie slachten ook halal, er is sprake van geweest om dat te verbieden, waarom heb je die keuze gemaakt?
‘Ik ben er een voorstander van om het in stand te houden en heb het convenant getekend waarin vast is gelegd dat het goed gereguleerd plaats vindt. Halal slachten gebeurt met veel aandacht en de focus is permanent gericht op het dier. Dat wordt bij ons niet op zijn rug gelegd, maar blijft altijd staan. Ook deze manier van slachten is met een paar seconden gebeurd en veroorzaakt weinig stress bij de dieren. Alle gruwelijk beelden van misstanden in slachthuizen hebben betrekking op het buitenland. Hier gebeurt het zorgvuldig en zijn er veertien camera’s die het proces vastleggen.’
Wat gebeurt met de rest van een koe? Is er veel afvalmateriaal? ‘Helemaal niets, werkelijk alles wordt gebruikt. Ik ben voorzitter van de VSV en bestuurslid van de COV. In die functie heb ik bedrijven bezocht die voor de restverwerking zorgen. En het is verbazingwekkend om te zien wat er allemaal van de restanten gemaakt wordt. Dat varieert van dierenvoeding tot biogassen en mestkorrels. Zelfs de maaginhoud van een geslachte koe wordt gebruikt voor de teelt van tulpenbollen.’
Waarom heb je voor dit vak gekozen en wat maakt het bijzonder? ‘Ik weet niet beter, mijn familie zit al honderdvijftig jaar in de vleesindustrie. Mijn broer en ik beheren dit bedrijf inmiddels zevendertig jaar. We hebben hier natuurlijk ook activisten voor de deur, we zullen het nooit met elkaar eens worden, maar het hoort er ook bij. Vergeet niet dat we met dit werk zo’n vijftig gezinnen in de omgeving van een inkomen voorzien. Het bijzondere aan dit vak is dat ik met alle lagen van de bevolking te maken heb. Ik zit zowel met de minister als met een veehouder om tafel.’
Wie nodig je uit als volgende gast?
Wijkagent Idris Yavuz. Ik ben benieuwd of hij tevreden is met zijn rol als aanspreekpunt.
Het kettinggesprek slaat een week over, op 20 december is wijkagent Yavuz aan het woord.