Gelezen in Melkveehouderij

Gelezen in Melkveehouderij

Een lang verhaal, maar zeker de moeite waard!

 

Zoals Erasmus (1469-1536) ooit zei: Onwetendheid is de bron van alle kwaad. Ik zie geen praatprogramma’s de eigenaar van een transportbedrijf uitnodigen en hem aanspreken op de omvang van zijn wagenpark met een verwijt dat hij alleen maar zoveel vrachtwagens heeft voor de winst en dat hij dus niet geeft om het milieu.

Ik zie ook geen plannen om het wagenpark van Nederland terug te brengen naar het peil van twee jaar terug zoals besloten is voor het melkvee. Om vervolgens een uitstootplafond te bepalen en als transportbedrijf 1 een extra vrachtwagen wil dan moet hij eerst ‘uitstootrechten’ kopen.
 
Zien jullie het gebeuren, vanaf morgen komt er een peildatum (twee jaar terug) waarbij berekend wordt hoeveel vrachtwagens er op dit moment in Nederland zijn en dan moet het terug naar dat aantal. Zien jullie het gebeuren dat vrachtwagens alleen nog gaan rijden als de wind de juiste kant op staat (optimaal gebruik maken van de natuur = natuurinclusief). Dat gebeurt op nationaal niveau wel, maar het lijkt alsof de landbouw de enige sector is waar de rekening op individueel niveau vereffend moet worden. Het idee lijkt te zijn dat mest het grootste probleem is. Te veel mest zou de oorzaak zijn van bv afname van de biodiversiteit.Te veel uitstoot van vrachtwagens gaat ook ten koste van de biodiversiteit. Steden gaan ten koste van de biodiversiteit. Toch is het de landbouwer die de verantwoording lijkt te moeten dragen voor afname van de biodiversiteit en de zogenaamde oplossingen opgedrongen krijgen, natuurinclusieve landbouw en kringlooplandbouw.
 
Natuurinclusieve landbouw – een zware bevalling en nog een lelijk kind ook

De vader van dit kindje is Martijn van Dam. Hij was het die de term uiteindelijk op de agenda kreeg. Haar moeder is niet bekend, waarschijnlijk werkt ze bij WUR. Natuurinclusieve landbouw is een kindje geboren uit weelde. Niet zoals vaak gedacht wordt omdat wij wel moeten om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Natuurlijk moeten wij wat, maar er is niemand die heeft aangetoond dat de aanpak van de landbouwsector het meest effectief is. Moeten wij de productie (in zijn geheel) wereldwijd beperken om voor de volgende generatie nog een leefbare aarde te hebben? Misschien wel. Maar degene die heeft durven opperen dat de landbouwsector natuurinclusief moest worden is of nog nooit buiten de stad geweest.
 
Natuurinclusief houdt in dat je de natuur zo veel en goed mogelijk benut tijdens het productieproces en waar mogelijk iets extra’s doet voor de natuur. Precies wat de boeren doen dus. Heel anders dan de transportsector, de bouwsector of de overheid zelf.
 
Snelwegen schieten als paddenstoelen de grond uit. Ik heb nog nooit een vogel zien broeden aan de kant van de snelweg of een ambtenaar paaltjes zetten bij konijnenholen naast de wegen die gemaaid worden door provincies en gemeenten. Daarentegen doen boeren dagelijks moeite om de natuur te helpen.
 
Het zou enorm helpen wanneer een interviewer iedere keer wanneer iemand weer wat uitkraamt over de afname van de biodiversiteit eerst vraagt of ze ook kunnen aangeven hoe de landbouw daar verantwoordelijk voor is. De kans is groot dat er verteld wordt, door te veel mest te gebruiken en als je verder vraagt komt er iets als, de vogelpopulatie neemt af. Terwijl de zogenaamde afname van de vogelpopulatie in alle Europese landen hetzelfde beeld laat zien, ongeacht of er mestproblemen zijn of niet. Wanneer wij kijken naar de afname van de vogelpopulatie in bijvoorbeeld Nederland dan zien wij dat er sinds 1995 een gemiddelde afname is geweest van 27,9% terwijl de hoeveelheid geproduceerde mest in dezelfde tijd is afgenomen met 28,4%. Als je al een verband wil vinden dan moet je er dus vanuit gaan dat de afname van het aantal vogels (en de verschillende soorten) veroorzaakt wordt door de afname van de mestproductie.
 
De ideeën over de landbouw lijken vooral te ontstaan doorte kijken naar de zwaar gesubsidieerde campagnes van stichtingen als WakkerDier en CIWF. Omdat ze toevallig goed zijn in emotioneel beladen reclamecampagnes. Dan kom je dus bij RTLlatenight aan tafel en kraam je onzin uit over hormonen en dieren die te weinig ruimte hebben in stallen. Zonder te beseffen dat het gemiddelde schooloppervlak per kind maar 3,5 m2 is terwijl het gemiddelde staloppervlakte per koe 6,5m2 is. Daarbij komt nog dat meer dan 90% van de melkkoeien minimaal 720 uur per jaar buiten komen met meer vierkante meters dan een gemiddeld gezin in Nederland ooit zal bezitten. Terwijl volgens Jantje Beton (2018) maar 14% van alle kinderen elke dag buiten en speelt en 30% van de kinderen in Nederland maar eens per week of helemaal niet buiten speelt.
 
Voordat je iets roept op tv, verdiep je er eerst een in. Zie het als een compliment dat wij zo fanatiek reageren. Dat betekent dat wij denken dat jouw woorden impact hebben op mensen. Het is zo makkelijk om iets te roepen zonder te beseffen wat je zegt. De discussie ‘koeien in de wei’ is ook een mooi voorbeeld.
 
Iedereen wil koeien in de wei (de boer voorop). Ook willen wij graag dat de koe gras heeft om te eten. Niet alleen voor het oog maar zeker ook voor het eten. Om 40 tot 60 kilo gras per dag te kunnen eten moet er wel gras groeien. Dan komen wij bij punt twee, waar onkruid groeit (bv zonnebloemen) groeit geen gras. Iedereen die een tuin heeft begrijpt dat onkruid hardnekkig is. Twee jaar lang geen onkruidbestrijding in een weiland en er staat geen gras meer.
 
Een koe eet de hele dag door, niet zoals wij drie keer per dag een maaltijd. Als de koe 6 tot 10 uur per dag buiten staat moet er wel gras zijn om te eten. Toch horen wij niets anders dan, meer naar buiten, minder bestrijdingsmiddelen, minder zuivel of vlees. Alsof een koe minder gras nodig heeft als wij minder vlees eten. Minder koeien, minder grond maar per hectare net zoveel onkruid hoor.
 
Het is geen verwijt, de onwetendheid en de weelde maken dat idealen steeds onrealistische worden. Vraag eens aan een iemand die de hongerwinter heeft meegemaakt of krimp van de veehouderij verstandig is om de klimaatdoelstellingen te behalen. Vraag eens iemand die de dreiging van de koude oorlog heeft meegemaakt of het verstandig is om grotendeels afhankelijk te willen zijn van je eigen voedselproductie (kringlooplandbouw)? Het antwoord zal je niet verbazen.
 
In plaats van de boer af te schilderen als iemand die nietom de natuur geeft, geef hem gewoon af en toe een podium zodat hij de rest van deNederlanders kan uitleggen hoe je met de natuur om moet gaan en wat de gevolgenvoor de biodiversiteit zijn als je bijvoorbeeld probeert de ooievaar populatie toelaat nemen (voedsel ooievaar o.a., jonge vogels, kikkers, hazen).
 
Er is maar een oorzaak voor het eventueel niet behalen van de milieudoelstellingen en dat is gebrek aan kennis. Zolang er mensen zijn die denken dat boeren de grootste vervuilers zijn en alleen maar door gedwongen krimp zich aanpassen kun je het mensen niet kwalijk nemen dat ze niet verder denken.Zolang mensen denken dat twee dagen in de week geen vlees eten betekent dat ze het milieu helpen, gaan ze niet verder denken. Waarom je vakantie voorbij laten gaan, waarom kleiner gaan wonen, waarom een auto de deur uitdoen, waarom minder geïmporteerd voedsel eten of leren schoenen dragen als je ook twee dagen vlees kan laten staan.
 
De vervoersector stoot drie keer zoveel co2 uit dan de hele landbouwsector (veehouderij, akkerbouw, visserij, bosbouw) bij elkaar. 300% (cbs, 2018) meer en toch blijven mensen insteken op een krimp van de veestapel en voedselproductie in eigen land (voor de veestapel). Waarom niet inzetten op 90% voedsel van eigen bodem voor de consument?
 
Om de simpele reden dat het niet helpt. Het is niet of-of het is en-en. Erger nog, is dat krimp van de veehouderij betekent dat er meer ander voedsel geproduceerd moet worden. Er groeit geen groente in een weiland, dus als je denkt dat de vogelpopulatie kan toenemen door krimp in de veehouderij dan is de cirkel weer rond. Onwetendheid is de nagel aan de doodskist van het behalen van de klimaatdoelstellingen.
 
Oktober 2018.